Zmień swój język i sposób myślenia

Na początek przyjrzyjmy się typowym sposobom myślenia (czasami zwerbalizowanym), które możemy zaobserwować u siebie, ale pewnie także i u naszych współpracowników.

1.       Nie da się tego zrobić

2.       Tak już jest…

3.       On/Ona mnie doprowadza do szału

4.       Nie zgodzę się na to

5.       Muszę to zrobić

6.       Nie potrafię

7.       Zrobiłbym to, gdyby…

8.       Jakoś to będzie/samo się ułoży

Prawda, że często tego typu myśli pojawiają się w naszej głowie lub słyszymy je od innych? No właśnie: dopóki nic z tym nie zrobimy, dopóty będziemy borykać się z wewnętrzną demotywacją, która często przekłada się na odsuwanie wykonania zadania „na później”, spadek efektywności, a nawet na wzajemne oskarżenia i konflikty w zespole. Jak zatem unikać takich postaw?

Zacznij od siebie

Poniżej kilka podpowiedzi, jak można zacząć „trenowanie” swoje sposobu myślenia. Warto pamiętać, że to jest również skuteczny sposób na wpływanie, na postawy innych osób. Technika może być bowiem podoba.

Zacznijmy zatem od dość powszechnego stwierdzenia:

•  „Nie da się tego zrobić”

Spróbuj zmienić to pytanie na inne: Co mogę zrobić w tej sytuacji? Chodzi zatem o to, aby rozważyć uwarunkowania i dociec co przeszkadza w realizacji tego zadania. Jeśli jest to np. brak środków, zastanów się, czego ci brakuje do działania i podejmij w pierwszej kolejności kroki, aby je zyskać. Może chodzi o czas?  - ustal wówczas z kim trzeba, aby było jego więcej. Masz problem z dostępem do danych? – w pierwszej kolejności pozyskaj je, itd.

Jeśli jednak nie ma możliwości zdobycia dodatkowych środków –powiedz przełożonemu: Co, jak i w jakim zakresie/ z jakim skutkiem możesz zrobić w takiej sytuacji.

   >Pamiętaj - Przychodź z propozycją rozwiązania, a problemem<

•  „Tak już jest…”

Skoro tak jest, to czy nadal powinno tak być? Zastanów się, co w takiej „zastanej sytuacji” jest dobrego, a co ci przeszkadza. Jeśli zidentyfikujesz elementy, które wspierają cię w działaniu oraz te, które przeszkadzają, podejmij działania: Te pierwsze (dobre) wykorzystaj, a te drugie (złe) nazwij i spróbuj je zmienić lub wyeliminować.

• „On/Ona mnie doprowadza do szału”

W pierwszej kolejności warto spytać siebie, jak długo chce się tak denerwować i nic po za tym nie osiągać?  Czy denerwowanie się na innych posuwa mnie w kierunki realizacji moich celów i zadań? Pewnie tak jednak nie jest. Co zatem można próbować zrobić? Warto rozważyć następujący scenariusz działania (zadawania sobie pytań):

1. Czym denerwuje mnie dana osoba? Czy chodzi mi o jej zachowania, czy też wyniki/sposób pracy?

2. Jeśli jest to jej zachowania – poproś tą osobę na rozmowę w „cztery oczy” i powiedz, jakie elementy cię denerwują i poproś o ich zmianę. Jeśli jest to sposób pracy/wyniki, ustal co jest tego przyczyną. Jeśli to brak wiedzy – poszukajcie wspólnie sposobu jej uzupełnienia. Jeśli natomiast jest to brak środków/narzędzi – pomóż w ich pozyskaniu.

Pozostałe elementy omówię w kolejnym wpisie.

Powodzenia!