Blog i wideo HRM

Wyobraź sobie, że patrzysz na pięknie przystrzyżony, równy, soczysto zielony trawnik. Widzisz niemal dywan utworzony z trawy szlachetnego gatunku. Żadnych chwastów, żadnych placków gołej ziemi. Każde źdźbło wygląda zdrowo i pięknie pnie się w górę. Jak spod linijki. Aż chce się biegać boso lub leżeć w takim miejscu. Prawda? Myślisz sobie: Ile zaangażowania i pracy trzeba było włożyć, aby coś takiego osiągnąć? Jest co podziwiać! Ale może się okazać, że to tylko pozory...

Do napisania tych dwóch historii zainspirował mnie ciąg zdarzeń w pewnej firmie produkcyjnej. Sądzę, że historia ta daje podstawę do wielu refleksji, na różnych płaszczyznach związanych z organizacją i zarządzaniem, kulturą, komunikacją, wartościami firmowymi...Wszystkie one w jakimś stopniu wiążą się z często występującymi tzw. "silosami", czyli zjawiskami związanymi z kierowaniem się przez działy lub grupy pracowników wyłącznie własnymi potrzebami i priorytetami.

Obserwując różne wpisy, zaproszenia na konferencje, szkolenia, itp. działania odnoszę wrażenie, że problematyka EB leży głównie w sferze zainteresowania osób zajmujących się HR. Druga konstatacja, jaka się nasuwa, to kierowanie uwagi w mawianych działaniach na przyciąganie potencjalnych pracowników do firmy i niejako "zdalne" budowanie jej dobrego wizerunku, jako pracodawcy. Może coś przeoczyłem, ale wyzwania jakie stawia budowanie wizerunku firmy nie wywołuje specjalnego odzewu osób, które kierują działami związanymi z tzw. core businessem (np. produkcja, marketing, finanse, itp). Tymczasem, wszystkie działania podejmowanie na zewnątrz firmy w celu zbudowania wizerunku pracodawcy mogą spełznąć na niczym, jeśli również inni szefowie innych działów nie zaczną brać świadomego udziału w budowaniu EB. Wydaje się bowiem, że historia, którą opisuję poniżej, jasno pokazuje znaczenie współpracy WSZYSTKICH w świadomym budowaniu marki pracodawcy, ; również po przekroczeniu przez pracownika bram firmy.